Best concert ever seen.
Zonder er doekjes om te winden.
Met de auto naar Brussel gereden, 21 november. Alle parkings gesloten, geen idee waarom. Dan maar een plekje gezocht achter de hoek. Voor ons stopte een man met een jaguar. "Gaan jullie ook naar Jónsi?" We knikten. Samen wandelden we naar het Koninklijk circus. Zonder die man waren we er, zeker weten, nooit geraakt! Op de heenweg vertelde de man dat hij fotograaf was. Hij had de toestemming gekregen van het management Jonsi om foto's te nemen tijdens de eerste drie nummers. Daarna worden alle fotografen naar buiten gestuurd. Aangekomen bij de bestemming, wensten we elkaar een fijn concert toe. God, wat hoopte ik op een superfijn concert Ik was zo benieuwd!
De kaartjes werden gescheurd, we stapten de zaal binnen. Mooi, gezellig, intimiderend, verliefd, rood enz. Het Koninklijk circus gaf me de indruk klein te zijn maar dat bleek niet het geval met een capaciteit van 3500 toeschouwers. Slechts vijf meter verwijderd van de eerste rij. Het mocht van mij beginnen.
The bear that wasn't speelde het voorprogramma. De 23-jarige Genkenaar kreeg de zaal helemaal stil. Zonder al te veel bindteksten en een halfuurtje spelen, verdween hij daarna in stilte van het podium om plaats te maken voor zijn en vooral mijn idool.
Tijdens het wachten, merkte ik plots op dat Nils (The bear that wasn't) vlak naast me stond in het publiek. Heel toevallig, net naast mij en niet naast iemand anders. Hihi! Eat that.
Een halfuurtje later dan voorzien, gaan de lichten uit. Het was muisstil, in afwachting van de Ijslander waarvoor iedereen naar hier trok.
De stilte werd verbroken door de kopstem die iedereen bekend in de oren klonk. Jónsi startte met een akoestisch nummer. Daarna stormden de muzikanten het podium op. Wat het komende anderhalf volgde, streelde mijn oren en ogen. Visueel was er het gigantisch beeldscherm met de buitengewoon, fabelachtig mooie beeldprojecties, ook nog de kostuums en hoofddeksels waren buitengewoon mooi. Muzikaal was er de eindeloze stem die je kippenvel bezorgde, de drumbassen die je voelde in je keel, de dierlijke kreten die nazinderden in je hele lichaam. Onder smekend applaus van het publiek werd Jónsi terug het podium opgetrommeld. Dit keer met zijn befaamde indianenpluimen om daarna af te sluiten zoals alleen hij dat kan.
Jónsi, ik hou van jou.
Hieronder vind je enkele videofragmenten die je zeker eens moet bekijken.
Zo begrijp je misschien beter waar ik het over heb.
De setlist:
1. Stars on still water
2. Hengilás
3. Icicle sleves
4. Kulnider
5. Tornado
6. Sinking friendships
7. Saint naive
8. Go do
9. Boy Lilikoi
10. Animal arithmetic
11. Piano des
12. New piano song
13. Around us
Bis:
14. Sticks and stones
15. Grow till tall
Geen opmerkingen:
Een reactie posten